ESWT (Extracorporal Shock Wave Therapy) of kortweg Schokgolftherapie is een techniek die reeds enkele decennia gebruikt wordt in de humane geneeskunde, waaronder bij het vergruizen van nierstenen of het behandelen van ‘hielspoor’. Momenteel wordt deze techniek ook steeds populairder in de paardengeneeskunde en dan met name in de behandeling van orthopedische problemen, zoals peesproblemen en aanhechtingspathologieën van pezen en banden, maar ook bij rugproblemen kan shockwave therapie zeer effectief zijn. In mindere mate wordt het toegepast bij de behandeling van artrose, hoefkatrolontsteking, overmatige botnieuwvorming (bv. schiefel) en slecht genezende wonden. Er bestaan 2 typen ESWT toestellen: 1. Gefocusseerd Hierbij wordt de opgewekte energie gedeponeerd op 1 punt (=focus), waardoor de energie die wordt toegediend per mm3 veel groter is in vergelijking met de radiale toepassing en is de diepte van de ‘focus’ naar keuze. De schokgolven convergeren. 2. Radiaal Hierbij worden de schokgolven geproduceerd door een pneumatische hamer, wat inhoudt dat de intensiteit van de schok het hoogste is aan het oppervlak(de huid) en verder van de hamer steeds lager wordt. De schokgolven divergeren. Effecten van Shockwave therapie: • Vermindering van pijnsensatie • Weefselregeneratie o Nieuwvorming van bloedvaten o Opwekken van groeifactoren o Aanmaak van nieuw en afvoer van beschadigd collageen o Stamcelmigratie en –proliferatie o Stimulatie van celdeling • Destructie van calcificaties Bijwerkingen van Shockwave tharpie: Tijdens de behandeling kan door het paard pijn worden waargenomen op 2 verschillende plekken, namelijk de huid, als gevolg van de grootte van de lenshoek, en de behandelde plek, als gevolg van de schokgolfintensiteit. Verloop van de behandeling: De patiënt wordt vooraf aan de behandeling licht gesedeerd. Het behandelingsgebied wordt vervolgens geschoren en met een contactgel ingesmeerd om een optimale energie overdracht mogelijk te maken. Een behandeling duurt 15 tot 20 minuten en wordt staand uitgevoerd. Afhankelijk van ernst van de aandoening zijn er gemiddeld 1 tot 3 behandelingen nodig.